Żydzi londyńscy w drugiej połowie XIX wieku to książka z pogranicza historii, Jewish Studies i badań migracyjnych, sięgająca znacznie głębiej, niż tylko do XIX stulecia. Choć koncentruje się na historii migracji Żydów aszkenazyjskich do Londynu, której apogeum przypadło na lata 1881–1883, charakteryzuje także ogólnie historię osadnictwa żydowskiego na Wyspach Brytyjskich od 1066 roku do I wojny światowej. Autorka podjęła się przedstawienia skomplikowanego zagadnienia rozwarstwienia wewnętrznego żydowskiej diaspory w Wielkiej Brytanii, opisując jej strukturę społeczną, zawodową i kwestie związane z walką z ubóstwem. Spróbowała zaprezentować wzajemne wpływy, jakie wywierały na siebie społeczeństwo brytyjskie i ćwierćmilionowa, obca etnicznie, kulturowo i religijnie grupa, która w ciągu stosunkowo krótkiego czasu zdominowała wschodnie rubieże Londynu (East End). Zaprezentowała też wpływ migracji żydowskich na kształtowanie się brytyjskiego multikulturalizmu, prawodawstwa, ale i na nasilający się w okresie międzywojennym antysemityzm.