W rozprawie autorka dokonuje z jednej strony analizy różnych aspektów społecznego funkcjonowania człowieka jako świadomego podmiotu w relacjach ze sobą i światem zewnętrznym, budującego własną koncepcję siebie. Przedmiotem refleksji są więc między innymi takie pojęcia, jak: obraz siebie, samoocena, poczucie własnej wartości, motywacje, samodzielność. Analizuje nie tylko istotę i cechy opisywanych zjawisk, ale również czynniki i przebieg ich rozwoju u dzieci. Z drugiej strony zajmuje się teoretyczną analizą dwóch podstawowych modeli edukacji przedszkolnej: modelem tradycyjnym i holistycznym, odwołując się do założeń różnych koncepcji filozoficznych, psychologicznych i kulturowych rozwoju człowieka. W opisie modeli edukacyjnych uwzględnia podstawowe ich komponenty - przestrzeń edukacyjną przedszkola, jej organizację i znaczenie, relacje społeczne, zwłaszcza interakcje rówieśnicze, klimat przedszkola, wyrażający się głównie w zachowaniach językowych nauczyciela, w tworzeniu wsparcia dla dziecka i jego uczenia się, strategii nauczania i sposobie oceniania dzieci.