W monografii przedstawione zostały wzory realizacji zawodowych karier politycznych w Polsce między 1989 a 2007 rokiem. Wśród liczącej ponad trzysta osób kategorii polityków zawodowych, zostało zidentyfikowanych kilka „typowych” ścieżek przebiegu karier politycznych.

W książce tej wielokrotnie postawione zostaną znaki zapytania w momentach, w których logika funkcjonowania instytucji politycznych będzie demaskować zaskakujące („nielogiczne”) mechanizmy wyborcze. Prezentowane w książce analizy pozwalają na stwierdzenie, że stopień interpretacji reguł wyborczych w latach 1989–2007 okazał się większy, niż można byłoby oczekiwać w przypadku tak silnie zinstytucjonalizowanego porządku, jakim jest system wyborczy. Wskazuje to także na to, że logika instytucji nie zawsze odpowiada praktyce zachowań wyborczych osób kandydujących w wyborach parlamentarnych, a także uczestniczących w wyborach podmiotów politycznych. Poprzez przyglądanie się nietypowym zdarzeniom w ramach systemu wyborczego, występującym w przebiegu zawodowych karier politycznych, można odkrywać interesujące próby stosowania zindywidualizowanych strategii umożliwiających elastyczne dostosowywanie rozwiązań instytucjonalnych do aktualnych, często partykularnych interesów. Tego typu sytuacje mogą prowadzić do utrwalania mechanizmów dezorganizujących życie polityczne, lub przeciwnie mogą sprzyjać modyfikowaniu istniejących reguł instytucjonalnych w kierunku uczytelnienia procesu wyborczego.