Dzieło gen. Manikowskiego należy rozpatrywać jako swojego rodzaju monografię, stanowiącą jedyny obecnie, niezmiernie ważny i cenny przyczynek w sprawie wyposażenia bojowego wojska rosyjskiego w omawianym okresie, aczkolwiek niewyczerpującą w całości w wszechstronnie powyższego zagadnienia.
W pracy swej autor stara się wykazać przyczyny, będące wynikiem miarodajnego wówczas planu mobilizacyjnego, a które złożyły się na to, że już w pierwszych miesiącach wojny wojsko rosyjskie odczuło dotkliwy brak we wszystkich prawie dziedzinach wyposażenia bojowego, skutkiem czego utarło się nawet mniemanie, jakoby właśnie ten brak wyposażenia stał się główną przyczyną klęski armii rosyjskiej.