Punktem wyjścia rozważań Autora jest teoria traumy wielkiej zmiany autorstwa Piotra Sztompki, którą Długosz zastosował do regionu Podkarpacia i odniósł do zachodzących tam w ciągu ostatnich kilkunastu lat przemian i ich skutków. Choć empiria zebrana w tym regionie stanowi główny przedmiot analiz, region ten pełni funkcję swoistego laboratorium, miejsca, w którym w znacznym nasileniu występują zjawiska, obecne w skali całego kraju. Jest więc faktycznie praca Piotra Długosza studium polskiej transformacji, wnikliwym, a przy tym syntetyzującym ujęciem polskich przemian z pewnej perspektywy: z perspektywy ich „ciemnej strony” – doświadczenia traumy, czyli tzw. społecznych kosztów transformacji. Z recenzji prof. Elżbiety Tarkowskiej