Teatr przy ulicy Rzeźniczej we Wrocławiu. Kronika 1946-1974

Praca jest dokładną kroniką działalności teatru, który w latach 1946–1974 czterokrotnie zmieniał nazwę. W sezonie 1946/1947 był to Teatr Lalki i Aktora, w latach 1948–1957 – Teatr Młodego Widza; potem Teatr Rozmaitości (1957–1967) i od 12 sierpnia 1967 – Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego. Na podstawie źródeł archiwalnych i prasowych odtworzono wszystkie ważniejsze wydarzenia, odnotowano każdą premierę na scenie dramatycznej i lalkowej, zacytowano fragmenty wybranych recenzji oraz przytoczono dokumenty przybliżające problemy wewnętrzne zespołu itd. Spod tej warstwy faktograficznej wyłania się obraz dramatycznych dziejów teatru, który zmagał się z wieloma przeciwnościami i trudnościami (częste zmiany dyrekcji, intensywna działalność objazdowa, prowadzenie do roku 1962 sceny dramatycznej i lalkowej, co nieraz rodziło konflikty i nieporozumienia, kłopoty z trzyletnim remontem, podczas którego teatr nie miał własnej sali, przeżywał kryzysy, zmieniał charakter i formułę działalności artystycznej). Mimo to odgrywał ważną rolę w życiu teatralnym Wrocławia i w pierwszym dziesięcioleciu spełniał doniosłą funkcję kulturotwórczą na Dolnym Śląsku. Pełną stabilizację i wysoki poziom artystyczny osiągnął w czasie dyrekcji Andrzeja Witkowskiego, stając się jednym z ciekawszych teatrów na mapie teatralnej Polski.
Książka zawiera także zrekonstruowany repertuar wszystkich sezonów (łącznie z pełnymi obsadami i wykazem recenzji każdej premiery) oraz wybór różnych dokumentów z archiwum teatru.