Dynamiczne życie nastolatków wypełniają małe sekrety i wielkie tajemnice, których dotrzymywanie obciąża i pochłania mnóstwo energii.
Zwierzanie się przynosi ulgę, ale jest ryzykowne. Przyjęcie na siebie cudzego sekretu obarcza koniecznością zachowania dyskrecji i czasem wielką odpowiedzialnością. Jak się zachować w zagmatwanych i niecodziennych sytuacjach?

Czy warto się zwierzać? Jeśli tak – kiedy, komu i w jakich okolicznościach?

Czy dobrze jest być powiernikiem sekretów? Kiedy lepiej odmówić?

Czy zawsze trzeba dochowywać tajemnic?

Co zrobić, gdy sekret dotyczy krzywdy lub przestępstwa?

Czasem trzeba koniecznie szukać pomocy. W jaki sposób, u kogo i gdzie?

Jak odróżnić plotkowanie i donosicielstwo od konieczności przekazania informacji?

Nastolatki dźwigają niekiedy ciężary ponad siły. Ukrywają je za „nagannymi” zachowaniami, takimi jak złość, arogancja, wycofanie lub lenistwo. W ten sposób wołają: „Nie daję już sobie rady!”. Może pozwolą sobie pomóc, gdy zostaną dobrze zrozumiane i otoczone życzliwością?