W pracy omówiono dzieje polityczne i społeczno-gospodarcze regionu nordyckiego od połowy lat 70. XX wieku do 2014 roku włącznie. Opierając się na obfitej dokumentacji i szerokiej panoramie wydarzeń (także tych najnowszych) przedstawiono życie partyjno-parlamentarne oraz praktycznie prowadzoną politykę zagraniczną państw obszaru Skandynawii. Przybliżono problematykę kryzysu „państwa opiekuńczego” w kontekście stopniowego wprowadzania zasad i mechanizmów neoliberalizmu w życiu społecznym i gospodarce, która ostatecznie przeszła w epokę postindustrialną. Po 1990 roku do ekonomiki krajów skandynawskich wkraczają zasady epoki informatycznej (w tej dziedzinie Skandynawia przoduje w Europie). Po upadku ZSRR i zjednoczeniu Niemiec oraz zmianach na innych kontynentach, Skandynawowie zrewidowali swoją politykę zagraniczną oraz międzynarodowe kontakty handlowe (członkostwo Danii, Szwecji i Finlandii w Unii Europejskiej). Pokazano Skandynawię jako należącą do najbardziej zamożnych i ekonomicznie rozwiniętych regionów Europy i świata.