Rozprawa Bogusława Raby jest zwieńczeniem pierwszego etapu badań autora nad muzyką organową na Śląsku w dobie romantyzmu. Gatunek fantazji organowej, zwłaszcza w postaci fantazji chorałowej, jest swoistą muzyczną summą uprawianych wówczas form twórczości organowej. Fantazja organowa, jak żaden inny gatunek muzyki organowej w typie tak zwanych wielkich form muzycznych, cieszyła się szczególnym zainteresowaniem kompozytorów działających na Śląsku. Stwarza to dogodną perspektywę do prześledzenia przemian gatunkowych w twórczości poszczególnych kompozytorów oraz specyfiki śląskiej muzyki organowej w kontekście synchronicznym i diachronicznym.