Analiza porównawcza rejestrów przedsiębiorstw w krajach Europy wskazuje na akceptację instytucjonalnej różnorodności i autonomii. Ani harmonizacji prawa w Unii Europejskiej, ani procesy globalizacji nie doprowadziły do wykreowania jednolitych wzorców w tej dziedzinie. Państwo nie powinno też w gospodarce narzucać skomplikowanej usługi, rozszerzającej obowiązki przedsiębiorców, jeśli nie ma dowodów, że bez niej życie gospodarcze ulegnie istotnemu osłabieniu lub załamaniu. Nacisk na efektywność instytucji publicznych nie jest przejawem doktrynerstwa neoliberalizmu, ale znakiem zdrowego rozsądku. W nowoczesnym państwie powinny obowiązywać jasne reguły tworzenia przedsiębiorstw i istnieć instytucje umożliwiajace identyfikację poszczególnych podmiotów. Publiczny rejestr nie musi wszakże dostarczać informacji bardzo szczegółowych.
Rozszerzanie treści i zadań rejestru skutkuje bowiem rozbudową urzędowej kontroli, przez co zwiększają się koszty i spowalnia praca instytucji. Tym samym słabnie zdolność rejestru do sprawnego gromadzenia i publicznego ujawniania informacji.