Hanna Chrzanowska. To ona stworzyła w Polsce hospicjum domowe i opiekę wyręczającą dla rodzin osób przewlekle chorych. Przekonywała, że oprócz pomocy lekarsko-pielęgniarskiej trzeba dostarczyć niepełnosprawnym rozrywkę, umożliwić naukę i pracę, obdarzyć przyjaźnią i miłością, zabrać na wycieczkę, do kina czy teatru, a w prezencie kupić nową sukienkę. Troszczyła się też o duchowość. Angażowała studentów, młodzież, księży, kleryków, siostry zakonne, organizowała rekolekcje. I wszystkich zarażała swym śmiechem i energią.

Dziękujemy Bogu za to, że byłaś wśród nas taka, jaka byłaś, z tą Twoją wielką prostotą, dobrocią, z tym wewnętrznym spokojem, a zarazem z tym wewnętrznym żarem, że byłaś wśród nas jakimś wcieleniem Chrystusowych błogosławieństw z Kazania na Górze. Byłaś dla mnie ogromną pomocą i oparciem. Kard. Karol Wojtyła podczas pogrzebu Hanny Chrzanowskiej w 1973 r.