Inwestycje specyficzne to nakłady, które mogą być efektywnie wykorzystane wyłącznie w relacji umownej ze ściśle określoną osobą. Zaangażowanie zasobów w takie inwestycje ma konsekwencje dla swobody, z jaką strona zaangażowana może uczestniczyć w grze rynkowej. Jest to szczególnie wyraźne w przypadku, w którym inwestycja specyficzna jest realizowana przed zawarciem umowy, od której zależy jej ekonomiczna efektywność (inwestycje przedkontraktowe). Inwestycje specyficzne stały się przedmiotem wielu analiz z różnych dziedzin wiedzy, takich jak ekonomia, socjologia i psychologia. Celem niniejszej pracy jest odpowiedź na pytanie o możliwość wykorzystania wspomnianego wyżej dorobku do sprecyzowania zasad postępowania stron podejmujących starania o zawarcie umowy oraz do określenia treści odpowiedzialności z tytułu naruszenia tych zasad. Jest to więc pytanie o użyteczność refleksji z zakresu ekonomii oraz psychologii do wskazania granicy między dopuszczalnym zachowaniem zmierzającym do maksymalizacji własnych korzyści a zachowaniami, które stoją w sprzeczności z dobrymi obyczajami, oraz do określenia optymalnych sankcji związanych z naruszeniem dobrych obyczajów.