Książka podejmuje ważne problemy dotyczące współczesnego poradnictwa. Zawiera także najnowsze trendy związane ze wsparciem osób z niepełnosprawnościami, szeroko pojętym rozwojem, autonomią i zabezpieczeniem ich praw, zachęcaniem do szerokiego uczestnictwa społecznego.
Autorzy prezentują własne stanowisko, odwołując się do najnowszej, bardzo dobrze dobranej literatury: psychologicznej, pedagogicznej i socjologicznej. Książka zachęca do przemyśleń, refleksji, a ponadto może stać się źródłem inspiracji do tworzenia praktycznych rozwiązań.
W polskiej literaturze nie było dotychczas prac zwartych, które opisywałyby poradnictwo ortopedagogiczne, kreowanie (konstruowanie) indywidualnej biografii życia osób z niepełnosprawnościami. [...]
Zgodnie z tym odbiorca tekstu znajdzie w publikacji hierarchicznie uporządkowany układ treści, który obejmuje analityczną deskrypcję pięciu kluczowych zagadnień problemowych.
W rozdziale 1 dokonano syntezy kwestii odnoszących się do współczesnych kontekstów poradnictwa ortopedagogicznego, tj. fenomenu niepełnosprawności w aspekcie złożonego splotu sytuacji i uwarunkowań, zagadnień związanych ze specyfiką pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz miejsca poradnictwa w procesie wychowania i rehabilitacji.
Rozdział 2 poświęcony został spojrzeniu na poradnictwo z perspektywy biegu ludzkiego życia. Zamiarem bowiem było podjęcie rozważań uka- zujących swoistość zmian w opiece, wychowaniu i kształceniu osób z nie­pełno­sprawnościami, osadzając to zagadnienie w zmienności celów, zadań i problemów przypisanych różnym fazom ich rozwoju.
W rozdziale 3 zaprezentowano kwestię związaną z mechanizmami wyjaśniającymi sytuację społeczną osób z niepełnosprawnościami, wyraźnie odwołując się do przemian charakteryzujących współczesne społeczeństwa rozwinięte i zadań poradnictwa w przeciwdziałaniu zjawisku wykluczenia społecznego. W zamyśle miano na względzie ukazanie społecznego kontekstu niepełnosprawności, obejmującego problematykę zagrożonych aspektów interakcji, tożsamości napiętnowanej i znaczenia działań na rzecz normalizacji i partycypacji w oddziaływaniach ortopedagogicznych.
Myśl przewodnią rozdziału 4 stanowią zagadnienia związane z ortopedagogicznymi działaniami pomocowymi odnoszącymi się do wzmacniania potencjału rehabilitacyjnego środowiska rodzinnego. Zostały one osadzone w ramach ogólnych rozważań nad naturalnymi siłami i zasobami rodziny oraz kwestii związanej z poszukiwaniem posiadanych rezerw i potencjałów tkwiących w każdym środowisku rodzinnym. Rozdział zamykają rozważania odnoszące się do zakresu i zasad pomocy ortopedagogicznej udzielanej rodzicom dziecka ze specyficznymi potrzebami w rozwoju.
Rozdział 5, ostatni, obejmuje zestawienie wybranych tematów odnoszących się do metodyki działań pomocowych w ortopedagogice. Składają się nań rozważania nad znaczeniem diagnozy wspierającej i kompleksowego rozpoznania, kompetencji doradcy i kierunków rozwoju jego profesjonalizmu oraz aksjologicznych wyznaczników postępowania pomocowego wyznaczonych przez kwestie etyczne i deontologiczne.