Podręczny słownik literatury polskiej od średniowiecza do Młodej Polski

Miłośnikom literatury niech ten słownik służy skromną pomocą lub inspiracją,
a miejmy nadzieję, że kiedyś trend się odwróci i literatura znajdzie należne jej miejsce
w kształceniu wszystkich, a nie tylko wybranych — bardziej świadomych, staranniej wychowanych,
samodzielniejszych czytelników. Tom pierwszy bez wątpienia nadaje się dla młodzieży
studenckiej. Koniec X wieku uznajemy za stulecie, w którym rozpoczęły się dzieje literatury
polskiej, gdyż ok. 970 r. już powstawały pierwsze zapiski w annałach (rocznikach)1 dotyczące
Mieszka I. Piśmiennictwo po łacinie i po polsku rozwijało się u nas później. Zachowanych
zabytków literatury średniowiecznej mamy niewiele. Starożytne podłoże naszej kultury omówiliśmy
w rozbudowanym haśle Antyk w literaturze staropolskiej. W pierwszym tomie chcielibyśmy
zwrócić uwagę czytelnika zwłaszcza na literaturę polską dawnych epok, do wieku XVIII włącznie,
ponieważ jest ona stosunkowo rzadziej czytana, nieznana, wymaga zatem więcej komentarzy.
Hasła, które zasługują na szersze uwzględnienie aspektu teoretycznoliterackiego (np. realizm)
znajdą rozwinięcie w tomie drugim, który zawierać będzie zarówno pojęcia teoretyczne, jak
i biogramy pisarzy, prezentacje poszczególnych utworów, informacje o prasie literackiej. Autorzy
publikujący w epoce Młodej Polski, a nieobecni w niniejszym tomie słownika, znajdą miejsce
w tomie drugim, zwłaszcza gdy ich dorobek ma duże znaczenie w historii literatury XX wieku.
(...)
Autorami haseł są teoretycy i historycy literatury średniego i młodego pokolenia wywodzący się ze środowiska wrocławskiego.