Profesor Jerzy Starnawski należy do najbardziej znanych historyków literatury polskiej. Jego prace charakteryzuje doskonały warsztat, gruntowna metodyka naukowa i wyjątkowa zdolność tworzenia syntez. Jak wskazuje jego bogaty dorobek naukowy, jest przede wszystkim historykiem polskiej tradycji literackiej opartej na wzorach klasycznych.
Publikacja ukazuje się w serii "Klasycy jezuickiej historiografii" obejmującej opracowania czołowych historyków zajmujących się dziejami kultury i literatury jezuickiej.Wśród nich znajdują się takie słynne nazwiska, jak Jakub Wujek czy Piotr Skarga. Na ich twórczości opierały się następne pokolenia Polaków, czerpiąc obficie wartości katolickie i narodowe. Książka prezentuje również twórczość Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, który wszedł do literatury europejskiej i stanowi ciągle wzór łacińskiego poety; Adama Naruszewicza, klasyka oświeceniowego, jednego z ostatnich poetów szukających swojej tożsamości w literaturze klasycznej i starających się przenieść jej wartości na polski grunt; poetów nowołacińskich XIX wieku: Alojzego Rusnatiego i Mikołaja Spiehalskiego - mniej znanych twórców, lecz wpisujących się w dzieje literatury polskiej; Rajmunda Brzozowskiego, pracowitego bibliografa i historyka. Prezentują oni ośrodek jezuicki Połocka, gdzie rodziły się nowe talenty poetyckie i literackie.