Prezentowana monografia jest analizą przyjętego na gruncie kodeksu cywilnego modelu zadośćuczynienia pieniężnego jako sposobu naprawienia szkody niemajątkowej doznanej w wyniku naruszenia dóbr osobistych, a także zadośćuczynienia pieniężnego przyznawanego z tytułu śmierci osoby najbliższej. Rozważania Autorki skupiają się wokół najważniejszych dla tej instytucji aspektów, obejmując problematykę celów, jakie ma realizować zadośćuczynienie, funkcji, przesłanek odpowiedzialności, jak też wysokości przyznawanych tytułem zadośćuczynienia sum pieniężnych. Opracowanie przedstawia również czynniki, które wpłynęły na kierunek ewolucji oraz historyczne i ustrojowe uwarunkowania instytucji zadośćuczynienia. Uwzględnia także rozwiązania przyjęte w obcych systemach prawnych, regulujące kwestię majątkowego wynagradzania szkody niemajątkowej w różny sposób. Całość została dobrze udokumentowana z szerokim uwzględnieniem praktyki orzeczniczej, w tym także sądów zagranicznych.