Zasadniczym celem tej publikacji jest próba oceny mechanizmów racjonalizacji polskiego procesu ustawodawczego w znaczeniu prakseologicznym, to jest rozumianej jako konglomerat instrumentów ustrojowych, gwarantujących rządowi skuteczne forsowanie jego projektów legislacyjnych w parlamencie. Ocena ta stanowi z kolei jeden z istotnych wyznaczników konstytucyjnego statusu Rady Ministrów w procesie prawotwórczym zarówno w wymiarze podmiotowym, to znaczy w otoczeniu innych inicjatorów procesu ustawodawczego, jak i funkcjonalnym, którego wyrazem jest rzeczywisty wpływ rządu i jego przedstawicieli na mechanizmy podejmowania decyzji ustawodawczej. Realizacji tego zamierzenia służyć ma przede wszystkim wszechstronna analiza formalno-dogmatyczna konstrukcji prawnych, kształtujących zakres partycypacji Rady Ministrów w parlamentarnej fazie procesu legislacyjnego, w kontekście systemu rządów przyjętego w Konstytucji z 1997 r.