Ludowa historia Polski autorstwa Adama Leszczyńskiego to książka, która przedstawia historię Polski z perspektywy osób, które nie były częścią elit rządzących, a ich życie było związane z pracą na roli, w fabrykach i codziennym trudem. Leszczyński skupia się na losach "zwykłych ludzi", którzy stanowili 90% populacji Polski, ale którzy często byli pomijani w tradycyjnych podręcznikach historycznych
Książka ma na celu pokazanie, jak wyglądało życie mieszkańców wsi, robotników i innych grup społecznych, które przez wieki były podporządkowane dominującym elitom – szlachcie, właścicielom ziemskiem czy później kapitalistom. Leszczyński wnika w trudne relacje społeczne, pokazując, jak przez stulecia systemy władzy, instytucje kościelne i państwowe próbowały utrzymywać podziały między elitami a „ludźmi pracy”.
Ważnym elementem książki jest również analiza, jak ideologie i religie wykorzystywano do usprawiedliwiania nierówności społecznych oraz wyzysku, na przykład przez ukazywanie różnic między bogatymi i biednymi, między panami a poddanymi, a także między Polakami a mniejszościami narodowymi, jak Żydzi czy Ukraińcy. Leszczyński bada również rolę Kościoła, który miał istotny wpływ na kształtowanie świadomości społecznej w Polsce.
Ludowa historia Polski to książka, która daje alternatywną perspektywę na historię Polski, starając się obalić tradycyjne wyobrażenie o naszej przeszłości, gdzie na pierwszy plan wysuwają się wielcy bohaterowie narodowi. Autor stawia pytanie o to, jak wyglądało życie zwykłych ludzi w trudnych czasach i jak ich codzienne zmagania z władzą, ubóstwem i nierównościami kształtowały współczesną Polskę. To lektura dla każdego, kto chce zrozumieć, jak historia "ludzkich historii" wpływała na rozwój naszego kraju