Wyjątkowa na polskim rynku książka opisująca zjawiska kontrkultury i próbująca uchwycić materialny i duchowy bagaż doświadczeń, jakie kultura światowa i polska zawdzięcza temu nurtowi. Opisując i interpretując wpływ kontrkultury na współczesną sztukę, duchowość, czy społeczeństwo autorzy przyglądają się charakterystycznej dla tego czasu ferii przeciwieństw a zarazem zjawisk –symboli poczynając od ruchu dzieci kwiatów, wolnej miłości, świata odmiennych stanów świadomości wywołanych LSD czy marihuaną przez muzykę rockową i fenomen warszawskiego klubu Hybrydy, aż po klimat duchowości w stylu New Age. Książkę zamyka kalendarium kamieni milowych na drodze konrkulturalnych wydarzeń minionego wieku.
(...) Zaprezentowany zbiór esejów dotyczących kontrkultury jest bardzo potrzebny na polskim rynku wydawniczym. Bez wątpienia można powiedzieć, że kontrkultura wyznacza w dużym stopniu polskie myślenie o kulturze w ogóle, zaś o kulturze popularnej w szczególności. Ale po wygłoszeniu takiego stwierdzenia zaczynają się problemy z funkcjonowaniem zjawiska w polskiej przestrzeni kulturowej. Okres braku wolności słowa i dominacji ideologii komunistycznej nie sprzyjał właściwej nad nim refleksji – tzn. uwzględniającej społeczne, kulturowe i ideologiczne konteksty. Kontrkulturę w Polsce oficjalnie albo ganiono, wykorzystując jej anarchistyczno-wolnościowe nastawienie, albo chwalono, gdy nacisk położony był na krytykę kapitalizmu i rzeczywistości amerykańskiej.
Dlatego z radością trzeba powitać opracowanie, które po latach, a więc wyposażone we właściwy dla postępowania naukowego dystans poznawczy, opisuje i interpretuje zjawisko kontrkultury.(...)