Współczesne organizacje funkcjonują w bardzo dynamicznym, zmiennym, określanym jako turbulentne, otoczeniu. Niesie to szereg konsekwencji dla zarządzania tym organizacjami, w szczególności zaś dla zarządzania najcenniejszym zasobem tych organizacji – kapitałem ludzkim. Konieczna jest redefinicja starych modeli zarządzania ludźmi. Przetrwanie i rozwój organizacji funkcjonujących w gospodarce opartej na wiedzy w dużej mierze zależy od docenienia ludzi będących właścicielami wiedzy. Istotne jest zwrócenie uwagi na konieczność przekształceń tradycyjnych organizacji w organizacje uczące się, czyli takie, które nie tylko korzystają z dostępnej wiedzy, ale również ją kreują, transmitują i przetwarzają. Biorąc pod uwagę fakt, że to zatrudnieni w organizacjach są właścicielami wiedzy (zarówno tej jawnej, jak i ukrytej) – ważne staje się odpowiednie ich traktowanie oraz docenienie. Od tego bowiem zależy, czy posiadana przez nich wiedza będzie stanowiła istotny zasób.