„Chwała na wysokości Bogu” to słowa, którymi zastępy niebieskie wielbiły Boga, zwiastując pasterzom narodzenie Chrystusa. Jednocześnie są to słowa, które rozpoczynają pochwalny hymn śpiewany w niedziele i święta we wszystkich kościołach świata.

Hymn ten jest pełnym zawołaniem radości, którym wyrażamy wdzięczność Temu, który gładzi grzechy świata i który siedzi po prawicy Ojca. Jest okazaniem wdzięczności i uwielbienia dla Tego, który jest Święty, który jest Panem, który jest Najwyższy.

Refleksja autorów prowadzi przez dzieje tego hymnu oraz jego teologiczną treść. Są w niej odwołania do bogactwa tradycji żydowskiej, z której przecież bezpośrednio wywodzi się chrześcijaństwo. Autorzy podejmują też temat aklamacji „Kyrie eleison”, w której charakter pokutno-błagalny łączy się i scala z charakterem modlitwy uwielbienia.