Z recenzji prof. dr. hab. Mirosława Nagielskiego
Reasumując Z.Hundert przedstawił wielce interesującą pracę ukazującą dzieje jazdy husarskiej w dobie wojny Rzeczypospolitej z Turcją, nie ograniczając się zresztą do husarii koronnej. Zwrócił uwagę na szereg problemów spornych w dotychczasowej literaturze, które do dziś nie zostały należycie oświetlone. Zasługą autora jest nie tylko ukazanie kadry oficerskiej tych chorągwi; szczegółowe przedstawienie ich służby wojskowej począwszy od czasów wojen kozackich w wielu przypadkach odkrywając nieznane epizody ich działalności i przynależności chorągiewnej. Szczególnie istotne są Jego wnioski tyczące okresu 1667-1673 gdzie nie możemy dysponować aktami skarbowo-wojskowymi. W wyniku wykorzystania materiałów rękopiśmiennych innej proweniencji udało się autorowi ukazać przemiany w korpusie dowódczym tego okresu, w tym istotne awanse i zmiany przynależności pułkowej tak rotmistrzów jak kadry porucznikowskiej jazdy koronnej. Praca ta wszechstronnie ilustrująca dzieje husarii koronnej tak pod względem analizy jej uzbrojenia, wyposażenia, składu społecznego oraz walorów jakimi dysponowała na polu walki ze wszech miar zasługuje na uwagę i z pewnością zainteresuje nie tylko znawców epoki staropolskiej ale szersze spektrum czytelników, dla których husaria i jej sukcesy stanowiły najpiękniejsze karty chwały oręża polskiego tego okresu.