W malarstwie polskim trudno odnaleźć prawdziwą sztukę erotyczną jako szersze zjawisko. Spotykamy jedynie wyjątki, bardzo interesujące i ciekawe, lecz bardziej lub mniej marginesowe. W sztuce średniowiecznej nie było miejsca na erotykę, natomiast czasy nowożytne nie przyniosły tak silnego zainteresowania ciałem ludzkim i zmysłowością, jak działo się w sztuce włoskiej czy francuskiej. Dopiero sztuka przełomu wieku XIX i XX przyniosła szersze zainteresowanie sprawami seksu.