Otaczający nas świat zmienia się w zawrotnym tempie. Globalizacja, cyfryzacja i nieograniczony dostęp do wiedzy wcześniejszych pokoleń są zupełnie nowymi doświadczeniami ludzkości, które nigdy wcześniej nie istniały. Postęp technologiczny i biotechnologiczny z jednej strony umożliwia terapię nieuleczalnych wcześniej
chorób, zamianę terenów pustynnych w kwitnące, sprawne funkcjonowanie wielomilionowych miast, nieprawdopodobną szybkość przemieszania się, a nawet masową eksplorację kosmosu, z drugiej jednak strony gatunek homo sapiens sam spycha się na krawędź życia i śmierci, zamieniając część błękitnej planety w śmietnik, zatruwając morza i oceany, wycinając w niekontrolowany sposób jej zielone płuca, skazując na zagładę kolejne gatunki roślin i zwierząt. Taka rzeczywistość stawia przed edukacją zupełnie nowe wyzwania. Kształcenie i wychowanie powinny przygotować dzieci nie tylko do „radzenia sobie” w rzeczywistości XXI w., ale przede wszystkim do świadomego wzięcia odpowiedzialności za otaczający nas świat; nie tylko do posiadania wiedzy, ale do jej interioryzacji i wyciągania wniosków na przyszłość; nie tylko podporządkowywania sobie świata, ale przede wszystkim do zrównoważonego współuczestniczenia w życiu planety jako całości.
Wydarzenia globalnej pandemii COVID-19 i międzynarodowa przymusowa kwarantanna pokazały ludzkości, jak kruchy jest stworzony przez nią porządek. Obnażyły też bezwzględnie wszystkie braki, błędne założenia i nieadekwatne cele edukacji. Ta książka jest propozycją naprawy systemu kształcenia w różnych jego
aspektach. Wytycza nowe kierunki rozwoju szkolnictwa w XXI w. i wskazuje adekwatne strategie nowoczesnego zarządzania. Zaprasza do tworzenia otwartej, włączającej edukacji od nowa, na podstawie świadomego wyciągania konstruktywnych wniosków z przeszłości.