Publikacja stanowi pierwszą w Polsce monografię dotyczącą instytucji sprostowania prasowego po wejściu w życie ustawy z 14.9.2012 r. o zmianie ustawy – Prawo prasowe (Dz.U. z 2012 r. poz. 1136). Książka poświęcona jest materialnoprawnym i procesowym zagadnieniom związanym z tą instytucją. W ramach zagadnień materialnoprawnych omówiono m.in. definicję sprostowania prasowego i jego funkcje, wymogi formalne wniosku o sprostowanie, odmowę opublikowania sprostowania, charakter prawny instytucji oraz podstawy wytoczenia powództwa. W rozdziałach poświęconych problemom procesowym skupiono uwagę m.in. na zdolności sądowej jednostek organizacyjnych, legitymacji redaktora naczelnego i skutkach zaprzestania pełnienia tej funkcji w toku procesu, związania sądu żądaniem pozwu i możliwości ingerencji w treść sprostowania, apelacji oraz możliwym sposobom zabezpieczenia roszczeń.

W monografii wykorzystano badania aktowe przeprowadzone przed sądami okręgowymi i apelacyjnymi w Polsce orzekającymi w sprawach o sprostowanie po wejściu w życie noweli Prawa prasowego. Stanowią one cenne źródło wiedzy i ukazują aktualne kierunki orzecznictwa w omawianych sprawach.