Weronika Krakowska jest dwudziestoletnią dziewczyną, która – jak zapewnia – ma oryginalne, różne od rówieśników spojrzenie na świat i otaczającą ją rzeczywistość. Ambitna, zdecydowanie dążąca do obranych celów. W swym debiutanckim tomie pragnie ukazać swój świat, co czuje i co kontestuje. Aktualnie pracuje również nad prozą; z pisarstwem wiąże swe plany życiowe, swą przyszłość.

Lalki
Większość ludzi to dzieci
Z tym, że plastikowe lalki
zamienili na prawdziwe ciała i uczucia
Chyba myśleli, że staną się dorośli
Kłamstwo
Już nie pamiętam Twoich oczu
Tak czarujących i skrywających tyle tajemnic
Już nie pamiętam Twoich ust
Które prawiły same komplementy
Już nie pamiętam Twoich dłoni
Które czule gładziły moje
Już nie pamiętam Twojego ciała
Które chroniło, gdy mówiłam, że się boję
Już nie pamiętam Twoich słów
Które sprawiały, że wiedziałam co dla Ciebie znaczę
Już nie pamiętam Twoich gestów
Które mówiły, że to wszystko jest takie nasze
Teraz już wiesz, że kłamię…
Wiesz, że wszystko pamiętam
A tak bardzo pragnę zapomnieć…
ODEJDŹ