Sztukę średniowiecza autor traktuje jako zwierciadło materialnego i duchowego życia społeczeństw. Pokazuje, że dzieła ówczesnych artystów zawierają syntezę ludzkiej kondycji, reguł życia zbiorowego i wyobrażeń o świecie. Z ogromną erudycją i swobodą skojarzeń zestawia dzieje sztuki z historią gospodarczą, polityczną, z filozofią i obyczajami średniowiecza.