Monografia ukazuje bezpieczeństwo surowcowe państwa jako ciągły proces eliminacji ryzyka wystąpienia niedoborów w bieżących i przyszłych dostawach strategicznych energetycznych i nieenergetycznych surowców mineralnych.

Autor skupia się na instrumentach zaliczanych do szeroko rozumianego prawa administracyjnego, omawiając m.in. kwestie związane z polityką administracyjną i polityką publiczną państwa, planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym, ochroną środowiska, własnością górniczą, koncesjonowaniem działalności poszukiwawczo-wydobywczej czy zagadnienia dotyczące rezerw strategicznych i zapasów obowiązkowych surowców.

W obecnych czasach niemożliwe jest prawidłowe funkcjonowanie gospodarki współczesnych państw bez wykorzystywania w codziennej działalności rozmaitych surowców mineralnych. Gwarancja ciągłości ich dostaw jest podstawą rozwoju i transformacji gospodarczej państwa.