Bez utopii Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego

Smutno żyć bez utopii, mieć oczy szeroko otwarte, za wcześnie rozumieć to, co inni poznali dopiero po śmierci. Żyć bez nadziei, stwarzając się codziennie od nowa, bo Bóg był słaby i stworzył nas niestworzonych, połowicznie, w brulionie. A przecież nie wiemy i nie będziemy nigdy wiedzieli, dlaczego Kierkegaard porzucił Reginę Olsen i kim byłby Robespierre, gdyby dożył lat siedemdziesięciu. (...) Adam Zagajewski, "Rogi obfitości".