Obiekty (projekty i realizacje) przedstawione w niniejszej książce reprezentują okres utożsamiany dziś coraz częściej z pojęciem stylu architektury lat sześćdziesiątych. Jest to nazwa umowna, wprost odnosząca się do architektury, jaka powstawała w okresie pomiędzy polityczną odwilżą roku 1956 u związanym z nią odejściem od doktryny ""socrealizmu"" opartego stylowo na architekturze neoklasycystycznej, a rozwiniętą w latach siedemdziesiątych powszechną typizacją i prefabrykacją wielkowymiarową, głównie połączoną z realizacją wielkich osiedli mieszkaniowych.
W rzeczywistości architektonicznej PRL był to okres oddechu i względnej swobody twórczej pomiędzy dyktatem nadrzędnej ideologii i skupieniem na odbudowi zniszczeń wojennych, z czym mieliśmy do czynienia w latach pięćdziesiątych, a dyktatem systemów prefabrykacji i wskaźników, który zdominował lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte.