Jak zacząć rozmowę?
Kiedy zadać pytanie nauczycielowi?
W jaki sposób zakończyć dialog?
Jak poradzić sobie z napięciem?
Jak i kiedy powiedzieć drugiej osobie coś miłego?
Kiedy przyznać się do błędu?
W jaki sposób poprosić o pomoc?

Szereg podobnych pytań z zakresu komunikacji interpersonalnej zadaje sobie większość uczniów w spektrum autyzmu. Niepisane normy społeczne są dla tej grupy uczniów szczególnie trudne do zrozumienia.

Czy inne funkcjonowanie w zakresie życia społecznego oznacza, że autystyczny uczeń nie chce nawiązywać kontaktów z rówieśnikami? Zdecydowanie nie. Wiemy dziś, że wzajemne zrozumienie i akceptacja pozwalają uczniom neurotypowym oraz autystycznym z sukcesem wchodzić w interakcje. Tym, co może zapobiec wycofaniu się osoby w spektrum autyzmu z życia społecznego z powodu lęku przed niepowodzeniem, niezrozumieniem, kolejną porażką, oraz tym, co zachęci ją do kontaktów z innymi, jest prowadzenie przykładowych rozmów, nauka stosowania odpowiednich zwrotów, ćwiczenie sposobów poradzenia sobie z różnymi emocjami.

Takie przygotowanie do sytuacji życiowych może odbywać się w trakcie zajęć rewalidacji, treningów umiejętności społecznych, innych zajęć w szkole lub w domu.