Praca Kategoria miłosierdzia w kazaniach księdza Piotra Skargi jest analizą tekstów ks. Skargi dotyczących miłosierdzia i niektórych toposów związanych z miłosierdziem, jakie odnaleźć można w twórczości Skargi oraz w wybranych tekstach niektórych ojców Kościoła i pisarzy kościelnych wieków średnich. Celem pracy jest ustalenie, jaką rolę pełni pojęcie miłosierdzia w teologii i kaznodziejstwie Piotra Skargi, w szczególności zaś, czy stanowi ono kategorię centralną, w świetle której podejmował główne tematy teologiczne. We wstępie został przedstawiony stan badań, konotacje związane z terminem miłosierdzie, problemy dotyczące związków między kaznodziejstwem i retoryką oraz plan pracy. W pierwszym rozdziale omówiono pochodzenie definicji miłosierdzia podanej przez Skargę oraz porównane zostały treści dotyczące miłosierdzia znane z Kazań o miłosierdziu i Pobudek do Bractwa Miłosierdzia z treściami zawartymi w Kazaniach na niedziele i święta. W rozdziale drugim zarysowano szerszy kontekst teologiczny kaznodziejstwa Skargi. W tym celu wyodrębniono toposy dotyczące miłosierdzia oraz pojawiające się w patrystyce i u autorów średniowiecznych. Pojęcie toposu zostało zdefiniowane na podstawie ustaleń retoryki. Następnie badaniu poddano związki między toposami dotyczącymi miłosierdzia oraz pokazano, jak były one stosowane i przekształcane przez księdza Piotra Skargę. Rozdział trzeci poświęcony został związkom między miłosierdziem Boskim i ludzkim w kaznodziejstwie Skargi. W zakończeniu sformułowano wnioski.