Koronka (łac. corona, corona rosea) jest rodzajem ustnej modlitwy prywatnej lub wspólnotowej, polegającej na powtarzaniu prostych formuł modlitewnych, krótkich wezwań modlitw z równoczesnym przesuwaniem paciorków lub korali nanizanych na sznurek. Może być poświęcona czci Osób Boskich, Maryi, aniołów i świętych.
Koronki do Najświętszego Serca Jezusowego (Couronnes d'amour au Sacr-Coeur) wydane w 1905 roku są teologiczną wykładnią duchowości o. Leona Jana Dehona. Składają się one z 93 medytacji, będących komentarzem do misterium Wcielenia, Męki i Eucharystii. Niniejszy tom poświęcony jest Eucharystii.
W Eucharystii Jezus Chrystus jest realnie i rzeczywiście obecny, a więc także obecne jest Jego Najświętsze Serce, które żąda od człowieka miłości i wynagrodzenia za popełnione grzechy. W ujęciu dogmatycznym, liturgicznym, duchowym i moralnym Eucharystia stanowi szczyt wiary chrześcijańskiej oraz całego życia sakramentalnego Kościoła. Będąc bezkrwawą ofiarą, pokarmem i przedmiotem adoracji, doznaje szczególnej czci w pobożności Bożego Serca.