Przedstawiana praca mieści się w kręgu badań dotyczących jednego języka naturalnego. Jej celem jest analiza związków linearnych zachodzących między członami grup nominalnych w języku polskim. Tego rodzaju analiza zmierza nie tylko do ujawnienia zasad linearnego uporządkowania składników badanych grup, tzn. ustalenia ich wzajemnej kolejności, ale także w pewnym stopniu zdaje sprawę z ograniczeń swobody uporządkowania oraz ich przyczyn. Tym samym prowadzi do ujawnienia czynników wpływających na uporządkowanie linearne członów badanych grup. Ze względu na preferowaną orientację metodologiczną szczególnie ważne dla autorki jest ujawnienie działania czynników gramatycznych i formalnych, których rola nie została do tej pory wystarczająco wyeksponowana. Stąd problematyka pracy koncentruje się głównie na zjawiskach powierzchniowo-syntaktycznych, choć nie stroni całkiem od zjawisk głębszego poziomu. Przedstawiana analiza dotyczy wyłącznie subkodu pisanego.