W rozprawie podjęto rozważania nad obecnością filmu w badaniach socjologicznych, nie unikając odniesień do innych nauk społecznych, gdyż trudno wskazać jednoznaczne granice między poszczególnymi dziedzinami wiedzy. Autor przedstawiając własną koncepcję filmu socjologicznego jako formy wypowiedzi naukowej, próbuje odpowiedzieć na pytanie, na ile film może być narzędziem uprawiania nauki i na ile może być jednym ze sposobów wypowiedzi naukowej, co prowadzi też do pytań o kryteria naukowości i samo pojęcie nauki. Dyskusyjną kwestią jest naukowa pełnowartościowość przekazu wideo. Wydaje się jednak, iż przykład filmu etnograficznego udowodnił, że za pomocą innego medium aniżeli słowo również można uprawiać naukę i komunikować wyniki badań naukowych – dlatego też omówiono w pracy możliwości użycia filmu w antropologii kulturowej oraz, co jest ważnym zadaniem tej książki, przedstawiono w sposób uporządkowany sposoby użycia filmu i wideo w socjologii.