Położenie geopolityczne historycznych Państw Rumuńskich najpierw w strefie wpływów Imperium Rzymskiego, a następnie Bizancjum, spowodowało, że pozostawały one w kontaktach głównie z południowymi sąsiadami – Bułgarią i Serbią. Taki stan rzeczy obserwuje się również w zasobie leksykalnym języka rumuńskiego – dominującą rolę w superstracie języka rumuńskiego pełnią zapożyczenia z języków południowosłowiańskich: staro-cerkiewno-słowiańskiego (slavă veche) i jego późniejszych redakcji (slavonă) oraz bułgarskiego i serbskiego. Język rumuński w wyniku tych kontaktów językowo-kulturowych również stał się źródłem zapożyczeń, głównie leksykalnych, dla języka bułgarskiego i serbskiego, a także innych języków słowiańskich