Kultura muzyczna rodzi się „w ruchu”, poprzez spotkania i wymianę – ludzi, dzieł, idei i dóbr materialnych. Posiada swoją dynamikę i kanały rozprzestrzeniania, opiera się na rozbudowanych i ciągle zmieniających się sieciach kontaktów – osobistych, zawodowych, instytucjonalnych i handlowych. Ta muzyczna wymiana dokonuje się ponad granicami państw, nie stoją jej na przeszkodzie ani geografia, ani polityka, choć mogą mieć na nią pewien wpływ. Niniejsza praca ma na celu pokazanie polsko-rosyjskich spotkań w przestrzeni kultury muzycznej przez pryzmat źródeł, które są ich świadectwem. Najwięcej uwagi poświęcono kwestii obecności polskiej muzyki i muzyków w rosyjskiej kulturze, ale nie brakuje też spojrzenia z drugiej strony, na obecność rosyjskiej muzyki i muzyków w kulturze polskiej. W obu przypadkach przedmiotem analizy są liczne ślady aktywności artystycznej w postaci rękopisów, druków muzycznych, dokumentów życia społecznego i materiałów prasowych. Ze wstępu