Departament Wojskowy został powołany w 1775 roku jako organ Rady Nieustającej. Początkowa jego słabość wynikała z jego doradczego charakteru. Departament nie miał mocy decyzyjnej, przygotowywał jedynie projekty rezolucji na plenum Rady. Ostatecznie w wyniku reform dokonanych przez sejm 1776 roku Departament Wojskowy stał się główną władzą administracyjną-rządową nad armią Rzeczypospolitej. Przez cały okres swojej działalności Departament Wojskowy współpracował z Kancelarią Wojskową Króla, na czele którego stał generał Jan Komarzewski. Sejm Czteroletni zdecydował o rozwiązaniu Departamentu Wojskowego powołując w jego miejsce Komisję Wojskową Obojga Narodów. Sejm grodzieński z 1793 roku reaktwywował Departament Wojskowy jako wyspecjalizowany organ Rady Nieustającej. Departament Wojskowy w latach 1775-1789 dokonał wielu istotnych reform w zakresie reorganizacji strukturalnej, reorganizacji etatowej oraz w dziedzinie strategii i taktyki w armii Rzeczypospolitej.