Wszystkie zawarte w zbiorze prace, to satyra najlepszego sortu, a twórca jawi się w nim jako wnikliwy obserwator otaczającej go rzeczywistości, z jej paradoksami, absurdami i anomaliami. Similak nawet z błahych wydarzeń potrafi wyczarować wyjątkowej urody żart rysunkowy okraszony błyskotliwą puentą. Interesującym aspektem jego satyrycznej twórczości jest samo opowiadanie obrazem. Jak każdy wartościowy twórca Similak stworzył własny, rozpoznawalny i niepowtarzalny styl, za który wielbią go dziesiątki tysięcy fanów czasopism satyrycznych. Rysunki Similaka są mięsiste, soczyste, pełne szczegółów, z bogatym tłem, ale rzecz jasna na swój humorystyczny sposób zdeformowane. W absurdalnych czasach cynizmu i kryzysu wartości ich jedyną wadą jest chyba to, że są zbyt ładne, starannie wykonane, że stanowią wartość samą w sobie. Rysunkami Similaka można się rozkoszować nawet wtedy, gdy pominiemy przekaz jaki niosą. Niemal każdy rysunek łódzkiego twórcy można oprawić w ramkę i powiesić na ścianie galerii obok rysunków Raczkowskiego, Mleczki, Sawki czy Lipeckiego.