Słownik kościelny łacińsko-polski to nie tylko cenna pomoc dla duchowieństwa, seminarzystów i świeckich, czytających teksty łacińskie, ale stanowi wręcz podręczną encyklopedię Kościoła katolickiego. Obejmuje obszerny zasób słownictwa, zarówno z klasycznej literatury łacińskiej, ale także z różnych działów teologii.
Słownik zawiera łącznie ponad dwadzieścia siedem tysięcy wyrazów łacińskich, którymi Kościół żył przez stulecia. Są w nim przełożone na język polski terminy zawarte w Mszale Rzymskim, w Brewiarzu, Rytuale, Pontyfikale, Martyrologium, Wulgacie i Kodeksie Prawa Kanonicznego (z roku 1917).
Jak na opracowanie encyklopedyczne przystało, mamy w nim ponadto imiona i lata panowania papieży, nazwy diecezji, imiona ponad sześciuset świętych i błogosławionych (wraz z krótkimi życiorysami), podano nazwy zakonów, imiona Ojców Kościoła i wybitnych teologów, terminy prawne oraz wiele innych.
Autorem tego monumentalnego opracowania, które do dziś nie ma sobie równych w polskiej literaturze religijnej, jest zasłużony naukowiec i kapłan diecezji lwowskiej obrządku łacińskiego, ks. prof. Alojzy Władysław Jougan (1855–1942).
Wydaje się, że ponowna edycja słownika łacińsko-polskiego – w rok po siedemdziesiątej rocznicy śmierci jego autora – oddawana właśnie do rąk czytelników, to nie tylko okazja do lepszego poznania wielowiekowego dziedzictwa katolickiej kultury łacińskiej, czerpiącej ze źródeł bijących od stuleci w Wiecznym Rzymie, ale również możliwość przypomnienia postaci i dorobku zasłużonego Polaka, katolika i kapłana, ks. Alojzego Jougana.