Kościół klasztorny Wniebowzięcia NMP w Lubiążu Historia, stan zachowania, Koncepcja rewitalizacji

Kościół klasztorny Wniebowzięcia NMP w Lubiążu był niegdyś jednym z najcenniejszych dzieł sztuki w Europie Środkowej. W przestronnym wnętrzu kościoła można było podziwiać galerię kilkudziesięciu obrazów „śląskiego Apellesa” — Michaela Willmanna, tutaj stanęły także anielskie stalle Mathiasa Steinla. Jednak rok 1943 był początkiem dewastacji tego obiektu — wtedy to, ze względu na zagrożenie nalotami, podjęto decyzję o ewakuacji najcenniejszych zabytków. Elementy wyposażenia, które pozostały na miejscu, stały się z czasem przedmiotem dewastacji oraz grabieży. Najwięcej szkód powstało w latach 1945–1947, kiedy to opactwo znajdowało się pod administracją Armii Czerwonej.
Tom ten ma służyć pomocą w przywróceniu lubiąskiej świątyni jej dawnego wyposażenia i odbudowaniu jej kulturowego znaczenia. Główną część opracowania stanowi katalog obejmujący wszystkie zachowane dzieła sztuki, które po 1945 roku znajdowały się w klasztornym kościele. Każda nota katalogowa zawiera pełną informację o odnalezionych lubiąskich dziełach sztuki, określenie tematu przedstawienia, wymiary, technikę, materiał, aktualne miejsce przechowywania, historię, bibliografię a także ocenę obecnego stanu zachowania. Część katalogową poprzedzają eseje, które dopełniają noty katalogowe. Prezentują one architekturę, wystrój i wyposażenie kościoła klasztornego w Lubiążu w epokach średniowiecza i baroku. Przedstawiona została także historia konserwacji zabytków opactwa cystersów.