Wzniosły Mistycyzm, Tom 1

Mistycyzm jest najstarszą ze wszystkich nauk, pisze autorka. Poznanie mistyczne góruje nad innymi dziedzinami wiedzy dostępnymi człowiekowi. To subtelna zdolność duszy do wyłuskiwania boskiej istoty rzeczy ze wszystkich zjawisk, ponieważ Bóg jest obecny w każdej istocie, również w człowieku, którego zadaniem jest pielęgnowanie w sobie ziarna prawdy o własnym pochodzeniu i istnieniu.
Doznanie to pojawia się przed jakąkolwiek myślą, jest od niej bardziej prawdziwe, będąc bezpośrednim doświadczaniem świata oraz Boga w sobie, który jest wszystkim. Tylko Jego bezpośrednie doznanie pozwala nam poczuć jedność wszelkiego istnienia i zgodę na to, co jest, bowiem jest dobre.

Dzieło to jest podsumowaniem wieloletnich doświadczeń i pracy autorki i jest zarazem świadectwem niezachwianej wiary w to, że człowiek może żyć w świadomości nieprzerwanej jedności z Bogiem, której spoiwem jest Miłość. Aby ją w sobie obudzić, musi kierować myśli w górę, ku Bogu, dobru i miłości i wytrwale je w sobie pielęgnować. Tylko wtedy nie będą miały do niego dostępu lęk, zmartwienie i ból i będzie mógł poznać Rzeczywistość niewyczerpanej Siły i Radości. Potrzebujemy odwagi, by sięgać wzrokiem wyżej, mądrych nauczycieli, którzy odkryją w nas wielkość i pomogą wyzwolić się ze świadomości porażki oraz zapanować nad tym, co niechciane.

Cytaty z książki:

W ciągu wielu lat aktywnej duszpasterskiej służby Emmy Curtis Hopkins jej nauki pobierało ponad pięćdziesiąt tysięcy osób. Pośród nich znajdowali się duszpasterze, księża, prawnicy, lekarze, artyści, biznesmeni i przedstawiciele wszystkich dziedzin życia społecznego.

Nazywano ją „nauczycielką nauczycieli”, jako że tak wielu jej uczniów zostało później nauczycielami niosącymi przesłanie Wzniosłej Straży do najdalszych zakątków ziemi. Założyli oni kilkanaście znanych szkół postępowej myśli w naszym kraju.

Mówi się, że największą wartością nauczania Emmy Curtis Hopkins była inspiracja, którą czerpali z niego adepci. Budziła w nich ona ukryte twórcze możliwości i dzięki niej dokonywali zaiste wielkich rzeczy. Odkrycie wrodzonej boskości sprawiało, że ich działanie cechowała oryginalność i niepowtarzalny styl. Przebudzenie owego Poczucia Boskości u czytelników jest nadrzędnym celem pism, które nam zostawiła.

Studia nad wzniosłym mistycyzmem są zbiorem ostatnich prac autorki, najpełniejszym kompendium jej duchowego rozwoju. Zostały one uznane za pisma mistyczne najwyższej próby. Pani Hopkins była mistyczką nowego rodzaju. Śpiewała pieśń Życia, która triumfuje nad stratą, bólem, chorobą, biedą, grzechem i śmiercią, śpiewała o radości płynącej z podążania drogą Życia w Chrystusie. Nie ma w niej miejsca na identyfikację z cierpieniem i smutkiem, jest pogłębione zrozumienie nauki Jezusa Chrystusa, który głosił wyniesienie ze stanu ignorancji do stanu „Wolności Bożych Synów!”.

Ta nowa droga, tak śmiała, wiodąca w życiu duchowym, jest spełnieniem dążeń wszystkich religii i filozofii.

Pani Hopkins przeformułowuje nauki „mędrców wszystkich epok” w sposób prosty i zrozumiały. Prezentuje metodę, dzięki której gorliwi adepci mogą odnaleźć Boga w wewnętrznym sanktuarium swojej istoty, „bowiem zaprawdę Najwyższy jest Najbliższy, Najbardziej Odległy, a zarazem Najsilniej Obecny, a my jesteśmy stworzeni na Jego obraz.” „Bóg Najwyższy i Bóg Intymny to jeden Bóg.”