Woodrow Wilson i nowy kształt Europy Wschodniej

Prezydent Woodrow Wilson odegrał kluczową rolę w formowaniu Europy Wschodniej w trakcie paryskiej konferencji pokojowej w 1919 roku. Jednak amerykański prezydent nigdy nie postawił stopy na ziemiach, o których politycznym losie w znacznym stopniu decydował. Pojmowanie przez Wilsona zasady samostanowienia narodów, a także praktyczne jej wdrażanie ulegało zmianom w trakcie obrad konferencji pokojowej w Paryżu. W niniejszej książce Larry Wolff opisuje, jak Wilsonowskie zasady w sferze polityki i stosunków międzynarodowych nakładały się na jego „mentalną mapę” Europy Wschodniej, jak ewoluowały jego koncepcje dotyczące Austro-Węgier i imperium osmańskiego, w jaki sposób osobiste przyjaźnie i znajomości kształtowały jego pogląd na Europę Wschodnią oraz jak rozwijała się idea „praw mniejszości” w stosunku do zasady samostanowienia narodów. Larry Wolff, profesor historii Europy na Uniwersytecie Nowojorskim, dyrektor wykonawczy NYU Remarque Institute i współdyrektor NYU Florence. SPIS TREŚCI Podziękowania (s. 9) Wstęp (s. 13) Wilson a kwestia wschodnia i koniec imperium osmańskiego  (s. 31) „Ta wojna wyzwoleńcza”. Wilsonowskie wyzwalanie ludów habsburskich (s. 83) Przyjaźń Wilsona. Osobiste sympatie a transformacja geopolityczna (s. 156) Większości i mniejszości narodowe w Europie Wschodniej Wilsona (s. 225) Zakończenie Dynamika zmian na prezydenckiej mentalnej mapie Europy Wschodniej (s. 302) Indeks (s. 329)