Wojny i pokoje gościnne

To wiersze o wojnach, które dzieją się daleko i tuż obok, i o pokojach, w których próbujemy się schować. O miastach z ruin i z marzeń, o strachu, nadziei i bliskości, która czasem przychodzi, a czasem nie. O tym, co pamiętamy, i o tym, co trzeba zapomnieć, żeby iść dalej. Są tu obrazy z bombardowanych ulic i z cichych mieszkań, gdzie wciąż parzy się herbata. Rozmowy z duchami, pytania do dawnych artystów, próby pogodzenia się z utratą. Historie o tym, że nawet w najciemniejszym miejscu można znaleźć kroplę światła - i że bywa ono jedyną rzeczą, która trzyma nas przy życiu.