Wiedrosza 14 VII 1500 Triumf Moskwy w dzień svjatago Apostola Akyly

Przez chwilę zanosiło się niemalże na całkowite załamanie się ugrupowania kniazia Daniły Szczeni. Pułki drugiej linii widząc pędzące na nich, rozbite i wstrząśnięte bojem oddziały kniazia Teljatevskija same zaczęły się mieszać i pogrążać w nieładzie. Morale Moskwicinów w obliczu atakujących sił litewskich raptownie spadło, ale druga faza bitwy nie zakończyła się pomyślnie dla Litwinów. W tym decydującym momencie starcia możemy wręcz upatrywać przesilenia całego boju. Będące w niezwykle trudnej sytuacji jednostki drugiego rzutu armii moskiewskiej utrzymały zasadnicze pozycje. Litwini nacierali z furią, chcąc wykorzystać powodzenie znad rzeczki. Wprowadzając do boju chorągwie hufca walnego i dworzan wraz z jazdą zaciężną kniaź Konstanty Ostrogski miał pewnie nadzieję na przełamanie szyku moskiewskiego. Jednak Moskwicini, widząc, że z lasów nad rzeczką nie wysuwają się już żadne kolejne posiłki dla atakujących chorągwi litewskich, stawili zaciekły opór i wytrzymali ponawiane silne ataki Litwinów. Brak kurzawy na zachodzie i jakichkolwiek rozwiniętych chorągwi litewskich wlał bowiem w upadłe już niemal serca moskiewskie wzrastającą nadzieję na zwycięstwo. Tymczasem wódz moskiewski kniaź Daniło Szczenia nie ulegając panice, w trudnej dla jego armii sytuacji, przytomnie wydał rozkaz rozpoczęcia manewru okrążającego z lewej flanki...
(fragment)