Uniwersytet w systemie szkolnictwa wyższego Niemiec na europejskim tle porównawczym" łączy w sobie elementy z zakresu historii wychowania i myśli pedagogicznej z elementami pedagogiki porównawczej.
Praca prezentuje korzenie, kształtowanie się i rozwój uniwersytetu niemieckiego, którego punktem kulminacyjnym było opracowanie przez Wilhelma F. von Humboldta nowoczesnego modelu studiów uniwersyteckich. Autorka konfrontuje ów model ze współczesnymi mu modelami uniwersytetów francuskich i angielskich, przy czym tło historyczne stanowi podstawę analiz współczesnej sytuacji uniwersytetów europejskich, a zwłaszcza osadzonego w liberalnej tradycji uniwersytetu niemieckiego. Obserwowane od końca lat sześćdziesiątych XX wieku w większości państw europejskich dążenie do otwarcia uniwersytetów na społeczne potrzeby i oczekiwania wywołuje potrzebę zastanowienia się nad problemem pogodzenia dostępności i egalitaryzmu w szkolnictwie wyższym z elitaryzmem i jakością kształcenia.
Nowym, i skłaniającym do przeanalizowania zagadnieniem, jest ukazany w książce problem określenia warunków trwania uniwersytetu w jego tradycyjnej formule, opartej na osobowej relacji mistrza i adepta nauki, jedności kształcenia i badań, wolności nauki. Idea uniwersytetu elitarnego wciąż fascynuje i znajduje zwolenników, budzi jednak także liczne polemiki. Autorka książki nie unika odniesień do koncepcji filozoficznych i socjologicznych konstruujących oblicze uniwersytetów w Europie, począwszy od średniowiecza a skończywszy na zmianach, których jesteśmy świadkami obecnie.
Interdyscyplinarny charakter książki sprawia, że może ona inspirować do przemyśleń nie tylko pedagogów, ale także i wszystkich tych, którym nie jest obca polityka naukowa i przemiany, jakim podlegały i podlegają nadal instytucje akademickie.