U podstaw pracy leży przekonanie, że język służy nie tylko do porozumiewania się, ale jest też narzędziem interpretowania rzeczywistości: w pewien sposób podsuwa obraz świata i utrwala wartości, magazynuje i przekazuje przyszłym pokoleniom wiedzę, doświadczenie i wartościowanie świata. Myślę, że jest to książka bardzo potrzebna społecznie i – mimo bazowania głównie na materiale ludowym – niezwykle aktualna, zwłaszcza w okresie tak znacznego wykorzystywania stereotypów do celów propagandowych i politycznych. W specyficzny sposób pozycja ta uzupełnia (i wzbogaca) rekonstrukcje stereotypów bazujące na materiale współczesnym. […] Przyjmuję więc recenzowane opracowanie nie tylko jako językową analizę/rekonstrukcję stereotypów etnicznych, ale także jako próbę ukazania siły stereotypów, ich potężnej roli w budowaniu polskich wyobrażeń o świecie i jego mieszkańcach. To zaś na pewno łączy się z walorem edukacyjnym rozprawy i powiązane jest ze swoistą autorefleksją i budowaniem autoświadomości czytelnika. […] Charakter zaś przedstawionych analiz (nie tylko historyczny) pozwala mi sądzić, że także czytelnik niebędący specjalistą zauważy tu niezwykle ciekawe refleksje dotyczące specyfiki ludzkiego myślenia o obcych, a więc wiedzy, która utrwalana jest w różnorodnych danych językowych i przez język przekazywana następnym generacjom (jak się okazuje, z „sukcesem”).

Z recenzji dr hab. Marzeny Marczewskiej, prof. UJK