Nie budzi większych wątpliwości pogląd, iż punkt zwrotny na drodze demokratyzacji systemu politycznego i początek budowy III Rzeczypospolitej stanowiły czerwcowe wybory, umożliwiające przedstawicielom dotychczasowej opozycji stworzenie rządu. Logicznym następstwem powołania gabinetu Tadeusza Mazowieckiego było przyjęcie programu radykalnych reform gospodarczych, co doprowadziło do wprowadzenia mechanizmów wolnorynkowych i uzdrowienia systemu gospodarczego. Reformy te, pomimo nieuniknionych kosztów społecznych, należy ocenić jako jeden z największych sukcesów okresu transformacji – umożliwiły one m.in. związanie gospodarcze Polski z Zachodem i wyzwolenie się z ekonomicznej dominacji Związku Sowieckiego. Rok 1989 i zapoczątkowany w Polsce proces wyzwalania narodów Europy z okowów komunistycznego totalitaryzmu nie przyniósł więc „końca historii”, ale otworzył jej nowy etap.