Podczas wojny peloponeskiej Ateńczycy zajęli przylądek Pylos, by powstrzymać wielokrotne najazdy Spartan na Attykę. W ciągu dwóch dni walki mały garnizon pokonał spartańską armię, a powracająca ateńska flota odniosła miażdżące zwycięstwo na pobliskich wodach, odcinając kontyngent elitarnych spartańskich hoplitów na wyspie Sfakteria. Gdy sezon kampanii dobiegł końca, Ateńczycy przeprowadzili atak na wyspę stosując niekonwencjonalny nocny desant, po którym opanowali placówkę pilnującą plaży, co pozwoliło wylądować o świcie przytłaczającej liczbie lekkozbrojnych, łuczników i oszczepników. Spartanie, ponosząc straty w wyniku ich działań, powoli cofali się do swojego fortu, ponieważ nie mogli zetrzeć się z przeciwnikiem wręcz, w czym celowali. Gdy ich dowódca zginął, a jego zastępca został obezwładniony ranami, 292 ocalałych poddało się. Był to zaskakujący cios dla chwalebnej reputacji Spartan, a ci prestiżowi jeńcy wojenni bardzo dobrze służyli Ateńczykom jako karta przetargowa w działaniach dyplomatycznych, mających zakończyć działania wojenne, które trwały jeszcze przez następne cztery lata.