Wydane w roku 1896 Poczucie piękna jest pierwszą książką George'a Santayany, urodzonego w Hiszpanii amerykańskiego filozofa i literata. Praca ta, powstała na podstawie jego wykładów na Uniwersytecie Harvarda, zawiera prezentację najważniejszych problemów teorii piękna. Santayana omawia w niej i poddaje krytyce najważniejsze idee tradycyjnej estetyki, takie jak estetyczna bezinteresowność czy powszechność sądów smaku, antycypując przy tym zjawiska, które przyniesie dwudziesty wiek, takie jak dehumanizacja sztuki czy wieszczony niekiedy kryzys estetyki w ogóle. Sprzeciwiając się takim tendencjom, Santayana wskazuje na fundamentalną rolę, jaką przeżycie piękna pełni w życiu każdego człowieka.

Poczucie piękna, pierwsza wydana po polsku praca Santayany, jest także przykładem jego talentu literackiego - to napisany lekkim piórem, precyzyjnie obmyślany wykład, który stanowi dobre wprowadzenie do estetyki filozoficznej.